Sir Shapoor Reporter and 1953 Coup in Iran 4

[نامه محمدرضا پهلوي به سر وينستون چرچيل]

آقاي [نام مخاطب ذکر نشده است.]

شايد من يکي از هزارها خواننده کتاب نفيس و پرقيمت خاطرات جنگ جهاني دوّم شما باشم و شايد اين نامه يکي از هزارها نامه[اي] باشد که شما از خوانندگان اين کتاب دريافت مي داريد و نظريات مختلف آن ها را درباره آن مطالعه مي کنيد. من هم اجازه مي خواهم چند دقيقه وقت شما را بگيرم و اثري [را] که اين کتاب در روح من گذاشته بيان کنم.

علاوه بر آن که موضوع کتاب بي نهايت مشغول کننده است، من گمان مي کنم طوري در آن نوشته شده و به طوري حقايق را عريان ذکر کرده که هر خواننده[اي] را بي اختيار به تحسين وادار مي نمايد. به علاوه، خاطرات شما انعکاسي از يک روح بزرگ و دمکرات و پابند به پرنسيب است. نمي دانيد وقتي من خواندم که در بحبوحه جنگ و حتي در آستانه شکست در نتيجه عدم تمايل مجلس عوام استراليا به ادامه جنگ سربازان استراليايي در آفريقا تصميم گرفتيد طرق را از سربازان استراليايي تخليه کنيد و سرباز انگليسي به جاي آن ها بفرستيد تا چه حدّ تحت تأثير قرار گرفتم و تا چه حد به شما تحسين فرستادم. يا موقعي که مي خواندم در جنگ صحرا چقدر از صفات عاليه فرماندهي دشمن تمجيد مي کنيد و فرماندهي قواي خودتان را مورد ايراد قرار مي دهيد تا چه حدّ به روح بزرگ شما آفرين فرستادم.

اما آن چه مرا به تعجب وادار مي کند انرژي و قدرت عمل شما در هنگام اين بلاي عظيم است که بايد دنيايي را زير نظر مي داشته و هيچ نکته از معضلات جنگ را از نظر دور نمي کرديد. خود من با مقياس خيلي خيلي کوچکي، که شايد يک هزارم اشتغالات شما در آن موقع نباشد، مسئوليت هاي مملکت دارم و به اين جهت احساس مي کنم که اين همه توجه به مسائل مختلف و تحمل اين همه ناملايمات و سختي ها و شکست ها چه کار پرعظمت و پرمشقتي است. من بعد از خواندن اين کتاب (که آخرين مجلد را هنگامي که يک ماه تعطيل تابستاني خودم را در اروپا مي گذراندم خواندم) ناگزيرم اين نکته را بگويم که واقعاً فقط اکتفا به همين يک بار مطالعه خاطرات شما نخواهم کرد؛ چنانکه به يکي از همکاران و دوستان شما، لرد جوئت، که به کشور ما آمده بود گفتم هر وقت احساس مي کنم که در زير بار مسئوليت هاي خودم ناتوان و خورد مي شوم از کتاب خاطرات شما به عنوان پناهگاه استفاده خواهم کرد. اميدوارم اگر سال آِينده در تعطيلات تابستاني به انگلستان بيايم سعادت ملاقات با خودتان را براي چند دقيقه به من بدهيد. [96]